توضیحاتی راجع به مبارزه (کیوروگی) در تکواندو
تکواندو در طول دوران های مختلف تغییر کرد تا اینکه امروزه بعنوان پرطرفدارترین هنر رزمی، سیستم دفاع شخصی و ورزش قهرمانی درآمده. در مبارزه ی تکواندو، هنرجو یاد می گیرد چگونه از علم و مهارتش در یک مبارزه ی سه راندی در مقابل یک حریف استفاده کند.
ایمنی در مبارزات تکواندو
در مبارزه تکواندو برای تضمین ایمنی مبارزین، لوازم ایمنی کاملی از سوی فدراسیون جهانی تنظیم شده است. این وسایل ایمنی شامل هوگو (وسیله ای مانند زره که سینه، شکم و پهلوها را محافظت می کند)، کلاه ایمنی، انواع محافظ ها ساق، ساعد، بیضه ها و روی پا، دستکش و دربعضی موارد محافظ آرنج و زانو می باشند. با توجه به وجود این وسایل ایمنی کامل، اگرچه ضربات در مبارزه با نهایت قدرت وارد میشوند ولی احتمال آسیب دیدن یک مبارز تقریبا صفر است.
در مبارزات تکواندو، یک داور بعنوان داور وسط انتخاب شده که قوانین مسابقه (مانند اعلام توقف و ادامه مبارزه، دادن اخطار و ...) را اعمال میکند و چهار داور در چهار گوشه ی شیهاپ جانگ (زمین مسابقه) امتیازات را حساب می کنند.
بخاطر حفظ ایمنی مبارزین، فقط تکنیک های محدودی در مبارزه مجاز هستند. اگر قرار بود تمام تکنیک هایی که در تکواندو آموزش داده میشود در مبارزه استفاده شود، میتوانست خطرآفرین باشد چرا که بعضی تکنیک های دفاع از خود حتی میتوانند برای فرد مهاجم مرگبار باشند. چنین تکنیک هایی اگرچه به هنرجویان تکواندو برای دفاع از خودشان آموزش داده میشود ولی هرگز در مبارزات استفاده نمیشود.
تکواندو بعنوان یک ورزش محبوب دارای مسابقات مختلف در سطح شهرستان، استانی، کشوری، قاره ای و جها نی است. از نمونه ی این مسابقات میتوان به جام جهانی تکواندو و مسابقات المپیک اشاره کرد که هم برای مردان و هم برای زنان برگزار میشود.
اطلاعاتی در مورد مبارزه در تکواندو
- مبارزه تکواندو در سه راند دو دقیقه ای با یک دقیقه استراحت بین هر دو راند برگزار میشود
- مبارزات در یک زمین 8×8 که معمولا سطح آن از یک تشک لاستیکی انعطاف پذیر است، برگزار میشوند
- داور وسط بازی را کنترل کرده و قوانین مبارزه را اعمال می کند. او حق دارد به هریک از مبارزین در صورت تعدی از قوانین، اخطار لازم را بدهد
- در مبارزه تکواندو، داوران از سه نوع اخطار استفاده می کنند
- یک نوع اخطار فقط در حد تذکری است که داور به مبارز می دهد
- نوع دیگر اخطار بدین صورت است که هر مبارزی دو بار آن را دریافت کرد، یک امتیاز به حریف او اعطا میشود (در قوانین قدیم، یک مبارز در صورت دریافت دو اخطار یک از امتیاز کم میشد)
- اخطار نوع سوم بدین صورت است که اگر مبارزی فقط یک بار آن را از داور دریافت کرد، به حریف او یک امتیاز اهدا میشود
- چهار داور کنار، در چهار گوشه ایستاده و امتیازات را به مبارزین می دهند
- یک نفر بعنوان رییس هیئت داوری بر کار داور وسط و داوران کنار، نظارت می کند
- امتیازاتی را که داوران کنار روی کاغذ می نویسند در پایان هر راند به رییس هیات داوری داده شده و او آنها را بررسی می کند
- فقط امتیازی محسوب میشود که حداقل توسط دو نفر از داوران کنار حساب شده باشد
- در صورتی که پس از پایان سه راند امتیاز دو مبارز برابر بود، یک راند دیگر با عنوان راند طلایی برگزار میشود
- در راند طلایی مبارزی که اولین امتیاز را بگیرد، برنده ی مسابقه خواهد بود
- اگر در راند طلایی هم هیچ یک از مبارزین امتیازی کسب نکرد، داور فرد برنده را با معیارهایی مانند برتری فنی بر حریف، تعداد بیشتر تکنیک های اجرا شده، استفاده از تکنیک های دشوارتر و رفتار جوانمردانه، تعیین می کند.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:
.: Weblog Themes By Pichak :.